Στην οδηγία για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (2009/28/ΕΚ)[1] ορίζονται για κάθε κράτος μέλος δεσμευτικοί στόχοι για την αύξηση του μεριδίου των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο εθνικό ενεργειακό μείγμα μέχρι το 2020, αλλά δεν ρυθμίζονται τα καθεστώτα στήριξης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Εναπόκειται στα κράτη μέλη να αποφασίσουν σχετικά με το είδος του καθεστώτος στήριξης και το επίπεδο στήριξης που σκοπεύουν να εφαρμόσουν. Ωστόσο, όλα τα εφαρμοζόμενα (ή προγραμματιζόμενα) μέτρα στήριξης πρέπει να περιγράφονται στα εθνικά σχέδια δράσης για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΕΣΔΑΕ)[2] που τα κράτη μέλη υποχρεούνται να υποβάλλουν στην Επιτροπή. Η Επιτροπή θα παρακολουθεί την πρόοδο για την επίτευξη των εθνικών στόχων, καθώς και την εφαρμογή των μέτρων που κοινοποιούνται μέσω των ΕΣΔΑΕ και τα αποτελέσματά τους. Η πρώτη έκθεση προόδου βάσει της οδηγίας 2009/28/ΕΚ αναμένεται το 2012.

Δυνάμει της οδηγίας για τη συμπαραγωγή (2004/8/ΕΚ)[3], τα κράτη μέλη υποχρεούνται να προβλέπουν εθνικά προγράμματα στήριξης για συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης, σύμφωνα με τους κανόνες της Συνθήκης, ιδίως όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις και την ελεύθερη κυκλοφορία. Ωστόσο, στην εν λόγω οδηγία δεν καθορίζεται ούτε απαγορεύεται συγκεκριμένο μέσο στήριξης.

• [1] ΕΕ L 140 της 5.6.2009, σ. 16.
• [2] http://ec.europa.eu/energy/renewables/transparency_platform/action_plan_en.htm
• [3] ΕΕ L 52 της 21.12.2004, σ. 50.

ΕΕ C 146 E, 24/05/2012