بابک امیرخسروی: انقلاب اکتبر، یک کودتا بود که راه را برای دیکتاتوری هموار کرد
نتشر شده در:
گوش کنید - ۳۰:۰۹
میهمان این هفتۀ «چهره‌ها و گفتگوها» یکی از چهره های آشنا و کلیدی جنبش چپ ایران است. او در پائیز سال ١۳۲۴ شمسی به حزب توده ایران پیوسته و ضمن قبول مسئولیت های بالای اجرایی در این حزب، همواره یکی از منتقدان جدی رهبری این حزب بوده است. اعتراض او به سیاست رهبری حزب توده در برابر دکتر مصدق و بی کفایتی رهبران حزب توده در مقابله با کودتای ۲۸ مرداد، منجر به محاکمه درون حزبی او از سوی رهبران وقت حزب توده می شود. او با وجودیکه راه و روش چپ را در زندگی سیاسی خود برگزیده و دنبال می کند، اما به راه و روش دکتر محمد مصدق دلبسته است. او خود میگوید: مصدق در ذهن من به عنوان نماد استوار میهن دوستی جا گرفته والهام بخش من بوده و در سالهای دراز و تاریک مهاجرت درکشور های سوسیالیستی، او را قطب نمای وجدان ایرانی ـ ملی خود می دانستم و هنوز هم می دانم. میهمان این هفتۀ «چهره‌ها و گفتگوها» بابک امیر خسروی است.
او در سوم شهریور 1306 شمسی در شهر تبریز پا به جهان گذاشت و پنجمین و آخرین فرزند خانواده نسبتاً مرفهی است که از بسیاری از مزایای آن در زمان کودکی، نوجوانی و جوانی خود بهره مند میشود. مدارس بسیار خوب در تبریز و تهران، تعلیم موسیقی در محضر استاد بزرگ موسیقی ایران، ابوالحسن صبا.
پدر بزرگ او، میرزاعلی قاجار یکی از مالکین به نام و شناخته شده تبریز است. پدراو مردی آزاده بود که تحت نفوذ افکار دایی پدری اش، مصدق الملک جهانشاهی قرار دارد و در کنار او، در جنبش مشروطه خواهان تبریز شرکت می کند. او 14 ساله است که پس از اشغال تبریز توسط ارتش سرخ به همراه خانواده اش تبریز را ترک می کند و در تهران مستقر میشود. او از 18 سالگی به حزب توده می پیوند و زندگی بسیار پر فراز و نشیبی را آغاز می کند.
بابک امیر خسروی پس از ترک ایران مسئولیت های مهمی در اتحادیه بین المللی جوانان دارد و به بسیاری از کشورهای جهان برای شرکت در همایش های احزاب چپ سفر می کند. در اوایل انقلاب یکی از اعضای کمیته سه نفره حزب توده است که توسط هیئت اجرائیه این حزب به ایران فرستاده میشود. با محدود شدن تدریجی فعالیت های علنی حزب و سپس یورش همه جانبه به آن در بهمن 1361 ایران را ترک می کند و به اروپا میآید. در بازگشت به اروپا مقدمات تشکیل" حزب دموکراتیک مردم ایران" را طرح ریزی می کند و از حزب توده رسماً اعلام جدایی می کند.
از بابک امیر خسروی میپرسیم: وقتی به گذشته سیاسی خود نگاه می کنید، آیا احساس رضایت می کنید، آیا هیچگاه افسوس نخورده اید که در یک برهه زمانی خاص تصمیمی را باید میگرفتید که به دلایلی نگرفتید؟
بابک امیرخسروی در پاسخ به بیش از 70 سال فعالیت های حزبی و سیاسی خود و فراز و نشیب های بسیار زیاد زندگی سیاسی اش اشاره می کند و می گوید در مجموع از گذشته سیاسی خود رضایت دارد، زیرا همواره در جهت خدمت به محرومان جامعه و استقلال ملی کشور قدم بر داشته است...
از او پرسش می کنیم : شما در خاطرات سیاسی خود اذغان می کنید که دلبسته افکار دکتر مصدق بوده اید. در همان حال، شما همواره بر عقاید چپ خود نیزتأکید داشته اید و راه و مسلک حزبی شما بر این عقیده دلالت می کند. این تناقض در نگرش سیاسی خود را چگونه میتوانید توضیح دهید؟
بابک امیرخسروی میگوید که دلبستگی به مصدق به عنوان نماد وطن دوستی با راه و روشی که در حزب توده آن زمان دنبال میکرد در تضاد و تناقض نبوده و این دو یکدیگر را تکمیل میکردند...
از بابک امیرخسروی میپرسیم که شما همواره حزب توده را مورد انتقاد قرار داده اید واین ایراد را بر رهبران حزب گرفته اید که حزب وابسته به بیگانه و اتحاد جماهیر شوری بوده و در جهت منافع بیگانه در ایران اقدام کرده و منافع ملی ایران را در نظر نگرفته است آقای امیر خسروی از چه هنگامی شما به این حقیقت پی بردید؟
و چرا این حزب را در آن هنگام ترک نکردید؟
برای شنیدن پاسخ بابک امیرخسروی به این پرسش و همچنین نظرات او در باره جنبش چپ در ایران، انحرافات گذشته و رویکرد او برای مبارزات سیاسی آینده در چهار چوب نظام سرمایه داری و رویکرد اشتباه چپ در زمان انقلاب ایران و دنباله روی کورکورانه از نظام جمهوری اسلامی که استبداد را به جای دیکتاتوری نشاند، بر روی فایل صوتی بالا کلیک نمائید.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید