“ทุกอย่างที่นี่ถูกจัดการโดยพวกคิวบาและนักอสังหาฯ” เฮชุสพูด“และคุณโชคดินะที,ได้นักอสังหาฯ ที’เป็นชาวคิวบาน่ะ” เขาหัวเราะกระจายอีกครั้ง “อย่าห่วงเลยพวก เราได้เชิญคนอย่างที่คุณต้องการมาด้วย คนที่น่าจะลงคะแนนให้คุณน่ะ’’ อย่างน้อยเขาก็พอมีความรู้อยู่บ้าง  ว่าการแข่งขันมันเกี่ยวกับอะไร “และพวกนักอสังหาฯ ก็ได้แจ้งให้นักการเมืองคนหนึ่งมาร่วมงานแล้วนะ เขาจะมาด้วย เพื่อนเอ๊ย…เขามา”เฮซุสส่งรอยยิ้มแบบรู้กันสองคนให้อเล็กชา ผู้รับมือด้วยท่าทีรังเกียจเหยียดหยามแบบปารีเชียงให้เขาเข้าเต็มเปา“แล้วเราจะนอนที่ไหน,, เธอถาม “ฉันต้องการเปลี่ยนเสือผ้าและอาบนํ้า” เธอเหยียดแข้งเหยียดขา ยั่วประสาทเฮชุสให้ตาลุกวาวเท่าไข่ห่านกับเสื้อยืดที่รัดรึง“นี่ไง” บาร์โหนติดผนังราคา เฮชุสซี้นิ้วโป้งข้ามไหล่ของเขาไปยังป้ายเคลียร์วิว “ถามยูเลียนาเลย เธอจะพาคุณไปที่ห้องพัก ไปใส่บิกินี แล้วออกไปอาบแดดดีมั้ยจ๊ะ “เฮชุส ที่รัก” ร่างลีแทนขายาวกำลังเยื้องย่างมาที่โต๊ะเรา เธอมีผมยาวลีบลอนด์ที่ห้อยตรงลงมาแหลมเหมือนรองเท้าส้นเข็มสูงปริ้ดของเธอ เธอสวม (เพียงแค่) เสือผูกคอท่อนบน กับกางเกงยีนลีขาวแนบเนื้อ เธอมีฃนตายาวประมาณสามฟุตได้ โดยกำลังถือกระเปาหนังลีชมพูที่ขนาดใหญ่แทบไม’พอใส่ไวเบรเตอร์มินิเลยด้วยชํ้า เฮชุสเห็นเธอและพรวดพราดลุกขึ้น “ว้าว ยาหยี” เขาทำเสียงหวาน “คุณสวยเหลือเกิน” เขาจับมือเธอและจูบมันราวกับมือนั้นเพิ่งจะเซ็นเช็คให้เขาพันล้านดอลลาร์ “เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่จะแนะนำให้พวกคุณรู้จักกับแอนนา คู่หมั้นของผม”ผมต้องห้ามตัวเองไม่ให้หัวเราะ คู่หมั้ในงั้น่ นี่ผมไม่ได้หูฝาดไปใช่มั้ย เฮชุสตั้งใจจะหยุดกระดึ๊กระด๊ากับสาวคนอื่นนานพอจะพูดว่า โหนบาร์เพิ่มกล้าม ‘ผมจะแต่งงานกับคุณ, ได้ด้วยหรือ“ยินดีที่ได้พบค่ะแอนนา,’ อเล็กซาพูด พลางมองหญิงสาวด้วยสายตาแห่งความสมเพชจนแอนนาต้องหันไปเซ็กตัวเองในกระจกหน้าต่างโรงแรมเพี่อดูว่าเส้นผมของเธอไม่ไต้แตกแถว “มาเถอะพอลเราต้องปล่อยให้คู่รักหวานจํอยเขาอยู่กันตามลำพังนะ เฮชุสน่ะกระวนกระวายใจมากเลยละกว่าจะได้เจอหน้าคู่หมั้นของเขา”“อ้า” สุภาพสตรีผู้โชคดีร้องครางด้วยความดีใจและระดมจูบนํ้าลายเปรอะไปทั่วหน้าของเฮชุส ที่อเมริกา…อย่างน้อยก็ไมอามีทั้งหมดคงไม่ใช่สถานที่สำหรับการเสียดสีแบบฝรั่งเศสน่ะครับๆ.ภายในของเคลียร์วิวไม่ได้มีลักษณะที่สอดรับกับการตกแต่งด้านนอกอาคารเสียเลย เว้นแต่ว่านี่จะเป็นเทรนด์ใหม่ของแนวคิดแบบมินิมอลิสม์13 ของไมอามี คือว่าโรงแรมนี้เป็นดั่งพื้นที่ก่อสร้าง ห้องที่เราเดินเข้าไปทุกห้องไม่มีประตู ส่วนใหญ่มีสายไฟเปลือยโผล่ออกมาจากกำแพง และห้องหนึ่งมีเพดานอยู่เพียงครึ่งเดียว“คุณมีงานที่ทำเสร็จบ้างมั้ยเนี่ย” ผมถามน้องบั้นท้ายงามงอนในกระโปรงสีดำขณะเดินไปตามทางเดินกว้างว่างเปล่าจูเลียนา (อ่านจากป้ายชึ่อที่ติดอยู่) หัวเราะ เธอมีผมสีดำหนาเกล้าไว้บนคิรษะ และใบหน้าของคลีโอพัตราที่มีอายไลเนอร์ตวัดขึ้นปลายขอบตาทำให้ดูเหมือนคนอารมณ์ดีตลอดเวลา“เราพยายามทำให้เสร็จอยู่ค่ะ” เธอตอบ เธอพูดอย่างเชื่องช้าและเข้าจังหวะกับการเดิน ‘

เฮซูสสสกำลังทำให้มันเจงอยู่,’ที่ปลายของทางเดิน เรามาถึงทางเข้าทางหนึ่งที่มีประตูอยู่จริงๆจูเลียนาเปิดมันออก และดูประหลาดใจที’เห็นว่าห้องตรงหน้านั้นได้ปูกระเบื้องและมีสวิตช!ฟติดเรียบร้อยแล้ว“ห้องแต่งตัวของคุณ” จูเลียนาพูด“ห้องแต่งตัวเหรอ” เครื่องออกกำลังกายลดหน้าท้อง  อเล็กชาถามขณะย่นจมูกเพราะฉุนกลิ่นสี“ใช่ค่ะ คุณต้องเต้นด้วยนี่น่า ใช่มั้ยคะ ต้องเป็นปาร์ตี้ที่สนุกแน่ๆ13 มินิมอลิสม์ (Minimalism) เป็นแนวความคิดทางศิลปะและการออกแบบที่แสดงออกน้อย แตให้คุณค่าและความทมายลึกซึ้ง เลย มีค็อกเทลวิสกี้และอะไรต่ออะไรให้ดื่มฟรี คุณเป็นคนสกอตหรือเปล่าคะ’’“เราไม่ได้เต้นค่ะ” อเล็กชามองผมอย่างเคร่งเครียด ในแบบที่ชวนให้ผมยืนยันเรื่องนี้ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้“ครับ เราไม,ได้เต้นหรอก” ผมพูด “เราเป็นเอ่อ…” ผมไม่รู้จะอธิบายบทบาทของเราที่นี่อย่างไรดี “คือกลุ่มชาวสกอตน่ะครับที่จะมาเต้น ขณะที่เราจะพูดคุยกับคนที่มาจากส่วนราชการ และแจกจ่ายข้อมูลของเราเกี่ยวกับแหล่งท่องเที่ยวในอังกฤษ”“งั้นคุณก็เป็นเหมีอนกับทูตน่ะสิ’’ จูเลียนาถาม“ใช่แล้ว ประมาณนั้นละ”“เจงเลย ฉันไม่เคยเจอทูตแบบใกล้ชิดอย่างนี้มาก่อน” เธอมองขาของผมอย่างเจ้าชู้ ล่งกุญแจดอกหนึ่งให้ผม และเดินส่ายออกจากประตไป ผมมั่นใจว่าขาของผมต้องกำลังอายหน้าแดงแจ๋เหมือนตอนที่พวกมนสวมกระโปรงคิลต์แน่เลย“คุณมีอะไรสักอย่างกับพนักงานต้อนรับโรงแรมนะ” อเล็กซาตั้งข้อสังเกต “ตอนแรกก็บอลตัน แล้วก็ที่นี่อีก”“เธอไมใช่พนักงานต้อนรับนะ” ผมแย้งผมแปลกใจมากที่อเล็กซาเห็นด้วย บาร์โหนเหล็ก “ไม่ใช่หรอก เพราะ ฉันก็ไม่แน่ใจว่าที่นี่คือโรงแรมเหมือนกัน”ห้องของเราเหมือนห้องแบบสตูดิโอของอพาร์ต เมนต์สักแห่งที่มีตู้เย็นใหม่เอี่ยมอยู่หนึ่งตู้ มันดูเหมือน’โม่มี’ใครเคยเข้ามา’ใน’ที่นึ่เลยนับตั้งแต่มีการขนเฟอร์นิเจอร์เข้ามา ไม่มีถ้วย ไม1มีเครื่อง1ชาม ตู้เย็นว่างเปล่า และไม่มีแม้กระทั่งเครื่องชงกาแฟอย่างไรก็ตาม ตรงระเบียงนั้นพรั่งพร้อมไปด้วยทิวทัศน์ของทะเลที่ดีที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นมา ที่เห็นอยู่ตรงหน้าคือเส้นที่ท้องนภาสีฟ้าแจ่มจ้าตัดผ่านท้องทะเลต้องแสงแดด ต”าลงไปอีกหน่อยเป็นคลื่นสีขาวครีมกำลังม้วนตัวเข้าหาชายหาดที่แทบจะว่างเปล่า ใกล้เข้ามาในเงา

บาร์โหนสำเร็จรูป