Direct naar artikelinhoud

In badminton hoeft niet per se een Aziaat de beste te zijn

Lang en breed is Mark Caljouw, vergeleken met zijn opponenten, veelal afkomstig uit Azië. Maar hij moet en zal naar de Olympische Spelen van Tokio.

Mark Caljouw is lang en breed: 'Bij mij is het allemaal wat grover.'
Beeld Klaas Jan van der Weij / de Volkskrant

Pats! Het geluid van de zoveelste smash van badmintonner Mark Caljouw (22) klinkt door de hal van topsportcentrum Almere. De shuttles hebben veel te verduren van de slagen van de Nederlander. In de eerste game moeten twaalf shuttles (een volledige koker) worden vervangen omdat de veertjes niet zijn opgewassen tegen de klappen die Caljouw geeft.

Caljouw is de beste badmintonspeler van Nederland. Hij staat op plek 47 van de wereldranglijst, een half jaar geleden stond hij nog 100 plekken lager. Zijn ambitie is duidelijk: hij wil naar de Olympische Spelen van Tokio, in 2020. Nederland zal hem alleen afvaardigen als hij bij de beste zestien spelers van de wereld behoort.

'Die stap is nog gigantisch', zegt Caljouw in Almere, waar hij zaterdagmiddag de halve finale van de Dutch Open speelt. Zijn tegenstand is van wereldklasse. De Japanner Kento Momota is voormalig nummer 2 van de wereld. Als toekomstig top-16 speler zal Caljouw het spelers als Momota lastig moeten kunnen maken.

Als de twee badmintonners de baan op worden geroepen is het verschil meteen zichtbaar. Caljouw (85 kilogram 1.88 meter) is veel breder en groter dan de kleine, smalle Momota (70 kilogram, 1.74 meter). Volgens Caljouw is zijn tegenstander nog een relatief grote Aziaat. Het is een nadeel voor de Nederlander. 'Ik ga niet zo soepel over de baan', zegt Caljouw. 'De Aziaten gaan heel snel over de baan, kunnen heel korte bewegingen maken. Bij mij is het allemaal wat grover.'

Caljouw was 8 jaar toen hij begon met badminton, in zijn woonplaats Rijswijk. Hij klom op via de badmintonacademie in Noord-Holland en woont tegenwoordig op sportcentrum in Papendal. Competitie speelt hij in Denemarken, het beste badmintonland van Europa. Maandelijks vliegt hij op en neer.

De Aziaten gaan heel snel over de baan, kunnen heel korte bewegingen maken. Bij mij is het allemaal wat grover
Mark Caljouw

Geen natuurtalent

Caljouw is naar eigen zeggen geen natuurtalent. 'De Aziaten doen alles op gevoel, een nieuwe slag hebben ze snel onder de knie. Ik moet het juist hebben van heel veel oefenen en herhalingen. Ik ben meer een Dirk Kuyt dan een Messi. Ik kom eerder op de training en ga vaak langer door.'

De huidige nummer 1 van de wereld is geen Aziaat, maar een Deen met de naam Viktor Axelsen. De huidige wereldkampioen is nog 10 centimer langer en 3 kilogram zwaarder dan Caljouw. 'Hij heeft ook de soepelheid niet, maar ik weet dat hij geobsedeerd is door badminton, 24 uur per dag bezig is met analyses. Hij laat zien dat niet per se een Aziaat de beste hoeft te zijn.'

Want Caljouw ziet ook grote voordelen aan zijn bouw. Hij steekt verder uit boven het net, dat 1.55 meter hoog is. Zijn smash, zijn beste slag, is keihard. Harder dan die van zijn opponent Momota. 'Omdat ik zo veel train, ben ik conditioneel goed, daarom kan ik de rally lang volhouden. En door mijn smash heb ik een scorende slag.'

Viktor Axelsen laat zien dat niet per se een Aziaat de beste hoeft te zijn
Mark Caljouw

Het is opmerkelijk dat Caljouw tegen een wereldtopper als Momota speelt. Zo'n speler speelt normaal gesproken toernooien van een hoger niveau, waar de prijzengelden hoger zijn. Momota werd echter geschorst door de Japanse bond omdat hij met ploeggenoot Kenichi Tago een illegaal casino had bezocht. Hij mocht niet naar de Spelen van Rio, ondanks dat hij uitstekende medaillekansen had. Tijdens de Spelen van Tokio, in eigen land, wil hij sterker dan ooit terugkomen.

Nadat zijn schorsing is opgeheven, klimt Momota weer op de wereldranglijst. Om punten te sprokkelen doet hij mee aan toernooien zoals die in Almere. 'Aan het net overklast hij mij', zegt Caljouw voorafgaand aan de partij. 'Voor mijn gevoel moet ik dan als een amateur rondjes rennen, terwijl hij maar stil staat.' Recent verloor Caljouw al twee keer van de Japanner.

In de eerste game gaat het nog gelijk op. Tegen de harde smashes van Caljouw is Momota niet altijd bestand. Toch heeft hij alles onder controle, zoals Caljouw al had voorspeld. De Japanner wint met 21-16. In de tweede game, is het verschil nog groter.

Geen natuurtalent
Beeld Klaas Jan van der Weij / de Volkskrant

Stapje terug

Momota doet een stapje naar achteren en kan zo eenvoudig de harde slagen pareren. Het is een ongelijke strijd: Caljouw verliest met 21-6. De Japanner, in 2015 nog derde bij de WK, wint zondag vervolgens ook de finale van zijn landgenoot Yu Igarashi, met 21-10, 21-12.

Na zijn wedstrijd is Caljouw zwaar teleurgesteld, ondanks het bereiken van de halve finale. 'Soms gebruik ik de smash te vaak. In de tweede game, kon hij hem leggen waar hij wilde. Ik loop me de pleuris, en bij hem lijkt het zo makkelijk te gaan. Ik heb nu 3 keer tegen hem gespeeld, en 3 keer verloren. Uiteindelijk leer ik van deze partijen, maar nu baal ik vooral.'

Over de shuttles die zo vaak vervangen moesten worden is hij eerlijk. 'Soms deed ik ook alsof ze kapot waren. Dan kon ik even op adem komen.'