Όνειρο θερινής νυκτός για τους περισσότερους τίτλος τιμής για ελάχιστους. Ελάχιστα είναι τα πρόσωπα που έχουν καταφέρει, από πλευράς σύγχρονης ελληνικής μουσικής, να ξεχωρίσουν στο κυνήγι μιας διεθνούς καριέρας. Είναι ένα παραμύθι που όλο ακούγεται αλλά τελικά δεν προκύπτει σε μια εποχή μάλιστα που οι σούπερ σταρ έξω προκύπτουν από τα 15 τους χρόνια όπως για παράδειγμα ο Justin Bieber.

Μερικοί Έλληνες όπως ο Vangelis έκαναν τη διαφορά κινούμενοι αποκλειστικά στο εξωτερικό. Και κυριάρχησαν. Άλλοι, όπως η Έλενα Παπαρίζου, επιχείρησαν να κάνουν την υπέρβαση αλλά δεν το κατάφεραν ζώντας μόνιμα στην Ελλάδα. Λίγοι έχουν ξεπεράσει τα σύνορα με πορεία που θεωρείται ότι προσεγγίζει πολύ υψηλά στάνταρντ.
Το σίγουρο είναι πως μέχρι στιγμής στεκόμαστε στα ρεκόρ ονομάτων όπως η Νάνα Μούσχουρη και η Βίκυ Λέανδρος, στις ξεχωριστές διακρίσεις του Μίκη Θεοδωράκη, στη θριαμβευτική πορεία του Μάνου Χατζιδάκι, στα σύγχρονα κορυφαία πετυχημένα βήματα που κάνει ο Βαγγέλης Παπαθανασίου, στην τεράστια εμπορική επιτυχία και στην παγκόσμια αναγνώριση του Ντέμη Ρούσσου, αλλά και στην ιδιαίτερη εμπορική αναγνώριση του Γιάννη Χρυσομάλλη, ο οποίος κάνει μεγάλη καριέρα στο εξωτερικό και ειδικότερα στις ΗΠΑ, όπου ζει από το 1973, ως Yanni.
Θεωρώ αυτονόητο, εξερευνώντας το πεδίο αυτό να κάνω ιδιαίτερη αναφορά στο όνομα Vangelis, ο οποίος πιστεύω ότι σαφώς και παίζει χωρίς αντίπαλο διευρύνοντας την ηλεκτρονική μουσική την οποία συνδυάζει με την ακουστική συμφωνική μουσική χωρίς να μπαίνει καμία διαχωριστική γραμμή ανάμεσά τους. Το όνομά του είναι σεβαστό παγκοσμίως. Το 1968 ξεκίνησε τη διεθνή πορεία του με τους Aphrodite’s Child και έφτασε να θεωρείται αυθεντία της ηλεκτρονικής μουσικής, αλλά γεγονός είναι ότι δημιουργούσε μουσική με το οικογενειακό πιάνο από τα τέσσερα χρόνια του! Η τακτική του να μη δίνει αφoρμές και ποικίλες λαβές για σχολιασμούς αλλά και περαιτέρω ενοχλήσεις είναι πάγια καθώς του αρέσει να περνά πάντα απαρατήρητος.
Η Νάνα Μούσχουρη είναι ένα ακόμη μεγάλο κεφάλαιο. Έχει ερμηνεύσει τραγούδια-σταθμούς που έκαναν τεράστια επιτυχία τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Δε θα ήταν υπερβολή μάλιστα εάν έλεγε κανείς ότι είναι ίσως το μοναδικό εν ενεργεία όνομα που κάνει καριέρα στο χώρο του διεθνούς τραγουδιού κάνοντας παντού διάσημη την Ελλάδα. Θεωρείται αναγνωρίσιμη σε πολύ δύσκολες, για Ευρωπαίους δημιουργούς και καλλιτέχνες, αγορές του κόσμου, όπως είναι η Ιαπωνία αλλά και η Λατινική Αμερική.
Μεγάλων Ελλήνων στο εξωτερικό συνέχεια με στάση στην εντυπωσιακή καριέρα της Βίκυ Λέανδρος. Όλα ξεκίνησαν στα τέλη της δεκαετίας του ’60 όταν, σε ηλικία μόλις 13 ετών, το κορίτσι-θαύμα υπέγραφε ένα γερμανικό τραγούδι που λεγόταν «Μαχαίρι, Πιρούνι, Κουτάλι, Φως».
Το πρώτο διεθνές Νο 1 single της Βίκυ Λέανδρος ήταν το περίφημο «Love Is Blue» από το φεστιβάλ της Eurovision του 1967. Πέντε χρόνια αργότερα κέρδισε το πρώτο βραβείο στη Eurovision με το κλασικό πλέον «Apres Toi» που έγινε μια από τις πιο μεγάλες της επιτυχίες σε όλο τον κόσμο. Οι δίσκοι της μέχρι σήμερα έχουν ξεπεράσει σε πωλήσεις προ πολλού τα 100 εκατομμύρια αντίτυπα.
Υπάρχουν και καλλιτέχνες που επιχειρούν να κάνουν καριέρα και έξω από τα σύνορα συνεργαζόμενοι με ξένα ονόματα. Πρόσωπα που δείχνουν να μην περιορίζονται στον ελλαδικό χώρο και επιχειρούν, ή τέλος πάντων φλερτάρουν, με την υπέρβαση.
Η συνεργασία του Μιχάλη Χατζηγιάννη με τους Reamonn, που πραγματοποιήθηκε μέσα στο 2007 δίνει την ευκαιρία να ρίξουμε μια ματιά σε ορισμένες από τις τελευταίες απόπειρες κατάκτησης εντυπώσεων από πλευράς ελληνικών ονομάτων στο εξωτερικό.
Άλλη μια περίπτωση είναι εκείνη του Νίκου Κουρκούλη, ο οποίος δοκίμασε να απλώσει τα φτερά του στην αγορά του εξωτερικού όταν συνυπήρξε δισκογραφικά στο κομμάτι «Basta de ti» που ελληνικά έγινε «Διπλή ζωή» με την πολυδιαφημισμένη ένα φεγγάρι και στα μέρη μας ερμηνεύτρια της latin σκηνής Natalia Oreiros.
Ο Μιχάλης Ρακιτζής πάντως το πάλεψε αρκετά συνεργαζόμενος μάλιστα με τον Ian Gillan παλαιότερα. Όπως και οι Πυξ Λαξ που το δοκίμασαν δισκογραφικά συνυπάρχοντας με τη φωνή του Sting. Ο Γιώργος Νταλάρας είναι ένα από τα λίγα αναγνωρίσιμα ονόματα της χώρας μας στο εξωτερικό καθώς παλαιότερα συνεργάστηκε με τον Sting αλλά και με τους κορυφαίους Paco de Lucia και Al di Meola. Η Γλυκερία έχει κάνει δισκογραφικές και live συνεργασίες με τη Νatasha Atlas αλλά και τον Ομάρ Φαρούκ τεκ Μπιλέκ. Η Σοφία Aρβανίτη επίσης παλαιότερα το πάλεψε κι εκείνη με τη σειρά της συνεργαζόμενη με την πάλαι ποτέ κραταιά αλλά ψιλοξεχασμένη σήμερα Bonnie Tyler. Η Ελευθερία Αρβανιτάκη συνεργάστηκε με επιτυχία με την κορυφαία Cesaria Evora.
Ο Στέφανος Κορκολής έκανε συνεργασίες με τον Luca Carboni αλλά και με την Ιταλίδα σταρ Francesca. Η μόνιμη απορία που μένει στο τέλος είναι εάν θα βρεθεί κάποιο όνομα που θα καταφέρει να κάνει τη διαφορά και να κυριαρχήσει από ελληνικής πάντα πλευράς σε διεθνείς πίνακες επιτυχιών.
Ο Μάριος Φραγκούλης είναι ένα όνομα που εδώ και πολύ καιρό φλερτάρει με την αγορά του εξωτερικού. Ακολουθεί τα ίχνη του Δημήτρη Μητρόπουλου, της Μαρίας Κάλλας, της Αγνής Μπάλτσα και της Teresa Stratas. Είναι ο πρώτος Έλληνας τενόρος που πάτησε το πόδι του στον ιερό ναό της όπερας στη Σκάλα του Μιλάνου και κατάφερε να ενθουσιάσει ένα δύστροπο και ιδιαίτερα απαιτητικό κοινό. Οι κινήσεις του προσεκτικές και μελετημένες. Στην Σκανδιναβία, πολλοί είναι εκείνοι που θεωρούν την Έλενα Παπαρίζου ως εθνική ηρωϊδα τους.
Είναι γεγονός ότι με τους Antique γνώρισε και εκεί μεγάλη επιτυχία ενώ τα τραγούδια της σόλο καριέρας της ακούγονταν αρκετά.
Η Δέσποινα Βανδή είδε το τραγούδι της «I believe it» να κυκλοφορεί κάποια στιγμή σε πολλά σημεία της Ευρώπης. Το τραγούδι πέρασε από τη δεκάδα κάποιων charts ενώ στη Ρωσία βρέθηκε και στην κορυφή του πίνακα επιτυχιών. Η κίνηση αυτή ήρθε ως συνέχεια μιας απόπειρας καθιέρωσης της εκτός συνόρων. Μέσα στο 2004 έκανε ένα άλμπουμ με έξι αγγλόφωνα κομμάτια της στις ΗΠΑ ενώ το κομμάτι «Gia»ακούστηκε σε πολλά σημεία εκτός Ελλάδας. Η Άννα Βίσση είχε πάρει σοβαρά την υπόθεση «διεθνής καριέρα», παράλληλα με την απόπειρα κατάκτησης πολλών αγορών του εξωτερικού, δίνοντας έμφαση ένα φεγγάρι στη Αμερική. Δυο κομμάτια της έχουν ακουστεί έξω. Το «Call me» και το «Everything I am». Η ένατη θέση κατάταξης σε παλαιότερο διαγωνισμό της Eurovision μάλλον δε λειτούργησε όπως θα το ήθελε στη μέχρι στιγμής συνολική προσπάθεια της για πλατιά διεθνή αναγνωρισιμότητα.
Ο Σάκης Ρουβάς, που έγινε ακόμη και κούκλα αλλά και κινηματογραφικός πρωταγωνιστής μέσα στο 2007, βλέπει τον εαυτό του σε θέση μόνιμου πρωταγωνιστή σε εγχώρια κλίμακα. Έμεινε στην Αμερική για ένα διάστημα, δοκίμασε τις δυνάμεις του και ως ηθοποιός, αλλά μέχρι στιγμής η καριέρα του ως ερμηνευτή δεν έχει συνδυαστεί με παρατεταμένη διεθνή πορεία. Το σίγουρο είναι όμως ότι ο Σάκης Ρουβάς έχει τα φόντα και τη διάθεση και το προσπαθεί καθώς τόλμησε και έκανε βήματα και στη Γαλλία έχοντας μάλιστα δίπλα του τη Νάνα Μούσχουρη. Η δεύτερη θέση που κατέλαβε στο διαγωνισμό της Eurovision 95 με το κομμάτι «Shake it» έδειξε ότι κάτι πολύ δυνατό θα ξεκινούσε. Η παρουσία του με την ιδιότητα του βασικού παρουσιαστή του 51ου διαγωνισμού της Eurovision στην Αθήνα του έδωσε εκ νέου μεγάλη δημοσιότητα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
Κλείνοντας θα σταθώ σε μια σημαντική παράμετρο που δίνει απαντήσεις φαντάζομαι σε ανοησίες και ευσεβείς πόθους διαφόρων σχετικών και άσχετων με το άθλημα που οραματίζονται καριέρες πορείες και κυριαρχία στο εξωτερικό.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι διεθνής καριέρα δεν μπορεί να γίνει πραγματικότητα σε συνδυασμό με παρουσία σε αθηναϊκές πίστες. Όσο για το ζήτημα σχετικά με το πότε σε ποια ηλικία και κάτω από ποιες προϋποθέσεις μπορεί κάποιος να αρχίσει να ονειρεύεται διεθνή πορεία το αφήνω στην άκρη. Γιατί είναι απλό. Σταρ εκτός Ελλάδας δεν γίνεσαι μέσω άσχετων συμβουλών και μέσα από χαριτωμενιές που γράφονται στο ntagram και στο facebook. Σταρ δεν γίνεσαι με στιχάκια που θυμίζουν μεταφράσεις ημιμαθών επιπέδου πρώτης γυμνασίου. Όποιος κατάλαβε κατάλαβε.
Βασίλης Λούκας