Categorie: THEATER, MUZIEK, TONEEL
Vrijdag 11 Oktober 2013 at 10:05 am
Baantjer, De Cock en de moord in het theater
Door Jacques Nachtegaal –Het Collectief N & P
Ik had hier enorm naar uitgekeken, vanaf het moment dat bekend werd dat Niehe Van Lambaart theaterproducties Baantjer in het theater gingen brengen, was ik laaiend enthousiast. Vooral toen bleek dat Peter Tuinman, een van de topacteurs in ons land, de rol van De Cock, met cee oo cee ka, zou gaan spelen. Toen de cast eenmaal compleet bekend was, had ik het volste vertrouwen in een geweldig theatersucces. Nu, de dag na de feestelijke première in het De La Martheater in Amsterdam, is mijn voorpret volledig weg en berust ik in teleurstelling.
De Cock is leuk op tv maar te statisch in het theater. Ondanks de inzet van de acteurs, die tijdens de première met uitzondering van Peter Tuinman, Evert van der Meulen en Sophie van Oers, helaas weinig tekstvast bleken, de geweldige regisseur Frank van Laecke en het goed gevonden idee van publieksparticipatie, is de theaterversie van” De Cock en de moord in het theater”, een tegenvaller.
Natuurlijk zijn de verwachtingen veelal te hoog gespannen. Baantjer op TV heeft dankzij de camera veel meer te bieden dan op welk podium dan ook. Toch zijn de technieken die zijn toegepast op het podium best slim en vindingrijk te noemen maar het script is zo verdomde mager en op talloze momenten voorspelbaar dat het bijna pijnlijk wordt.
Tijdens een try-out voorstelling van Suze One (Alexandra Alphenaar) komt er met een van de trekkers een opgehangen lijk naar beneden. Na de aanvankelijke paniek denkt theaterdirectrice Christine (Miryanne Van Reeden) dat de voorstelling mogelijk nog doorgang kan vinden en het publiek blijft dan ook nog even zitten. Dan verschijnt Dick Vledder (Mike Weerts) de rechercheur van de moordbrigade op het toneel, niemand mag weg, de moordenaar is mogelijk onder ons en anders is het publiek in ieder geval getuige. Zodra De Cock (Peter Tuinman) in de zaal verschijnt, neemt hij het roer in handen, dit met tegenzin van Vledder die, omdat de Cock verlof heeft vanwege de ziekte van zijn vrouw, het onderzoek leidt. De bekende De Cock slimmigheden volgen maar langzamerhand wordt het toneelstuk een beetje chaotisch, acteurs schreeuwen en dan ook nog eens te hard en te vaak door elkaar. Geschikt op de juiste momenten, maar soms zomaar te pas en te onpas worden er stemmen verheven zo onnodig dat het op een ongeleid zootje gaat lijken.
Wat wel knap is ingebed in het toneelstuk is de interactie met het publiek, de toeschouwers worden als getuigen gebruikt en dat is redelijk slim in het spel verpakt, maar die overduidelijke en herkenbare typecasting bijvoorbeeld Commissaris Buitendam (Peter Römer) en het matige script (Peter Römer), maar bovenal enkele matig timende acteurs vermoorden dan weer datgene wat enkele van de andere acteurs vol verve hebben opgebouwd.
Zo was ik onder de indruk van het spel van Peter Tuinman, hij straalt rust uit en zegt geen woord te veel, maar ook zijn lichaamstaal en mimiek zijn meer dan treffend. Daarnaast viel de goede acteerprestatie van Evert van der Meulen als Gerard mij op. Dit staat in schril contrast met Rutger Le Poole, die ik eerder stukken beter heb zien spelen in andere producties, nu voelt hij zijn rol onvoldoende aan en zet hem in mijn optiek rommelig en zwak neer. Zelfs Miryanna Van Reeden, die ik toch ken als een goed actrice, valt mij in deze productie ietwat tegen. De vraag is komt dit alles door het te zwakke script, de beperkingen van het theater of heeft Frank van Laecke, die een meer dan verdienstelijk regisseur is, steken laten vallen. In ieder geval spatte tijdens de première mijn droom over Baantjer in het theater hard uiteen. Als dan ook nog eens de slotzin zo voorspelbaar is kan ik dit niet anders zien als een jammerlijk mislukt project. Zonde, dit is een gemiste kans.
Reageer hieronder
Geen reacties